(เกริ่น) โอ่…ละหนอ ละคุมสอบเอย คุมสอบคณะแพทย์ แสนสำบายไปหลายอย่าง
บ่ได้เทียวลุกย่าง งานบ่หนักแต่พอน้อย เงินกะคุ้ม พ่อแม่เอย…ละหนา
บ่ได้เทียวลุกย่าง งานบ่หนักแต่พอน้อย เงินกะคุ้ม พ่อแม่เอย…ละหนา
บทที่ 1
ละมานั่งคุมสอบในมื้อนี้ อากาศดีลมล่วย ๆ
ฟ้าวฮีบตื่นย้านมาสวย เทิ่งงนงวยน้ำบายหน้า มาแล้วเข้านั่งมอง
เห็นแต่พี่แต่น้อง พากันต่างฟ้าวแล่น
เห็นเมื่อยแทนนำขาเจ้า เห็นแล้วฟ้าวเอิ้นหา
บทที่ 2
ย่างไปเรื่อยทางหน้า เหลียวหาแนวกินกันลองเบิ่ง
ละตอนนี้ยังบ่เถิง ที่เวลาได้ฝั่งฟ้าว ตื่นมาแล้วได้นั่งคอย
บางคนได้นั้นนี้ห้อย กันเต็มแขนหนอยุ้มย่าม
คนเอิ้นตามอยู่ทางก้น รอกันให้ถ้าเนิ้งคอย
บทที่ 3
เทิ่งนักเรียนกะหลายร้อย ย่างตำกันแตกเป็นหมู่
ปานว่าฝูงยุงผึ้ง เห็นแล้วหยุดนั่งซอม
หลายคนนั้นกะพร้อม เตรียมโตหนอเทิ่งอ่าน
เฮ็ดจั่งได้เจ้าบ่คร้าน อยากถามแท้พ่อแม่เอ้ย
บทที่ 4
เวลาเลยล่วงได้ บ่ประกาศกันจักเทื่อ
คณะกรรมการกะเริ่มเบื่อ เสียเวลาถ้าหน้าเฝ้า เอาทะแม้ขี้คร้านคอย
บ่ทันโดนลมกะพัดจ้อย ๆ ลอยลิวมาอีกเทื่อ
เสียงไมค์ดัง เปาะ แปะ ๆ แล้ว สวรรค์เอ้ยถ้านั่งคุม
บทที่ 5
นักเรียนกองเป็นปุ้ม หลังสัญญาณบอกเตรียมท่า
ให้ทุกคนฟ้าวหา เทิ่งปากกาดินสอพร้อม มาไว้คู่สุคน
หลายคนกะหนฟ้าว ย่าวใส่เตรียมท่าแลน
ปานว่ายาดเงินแสน หลั่งเข้าสู่หอห้อง ใจเต้นอยู่บ่เซา
บทที่ 6
เอาละน้อบาดฮ่านี้ สัญญาเสียงบอกเปิดอ่าน
หลายคนใจห้าวหาร ดีใจแท้ข้อสอบเฮา
วิชาหนึ่งนั้นขอเว้า เคมีเอามาสอบก่อน
หลายสีหน้าส่งสะท้อน เห็นแท้ยากคักหลาย
บทที่ 7
ความกดดันรุมคักฮ้าย ย้านแต่ใจนั้นแพ้ก่อน
บางคนหลับตานอน ตั้งสติฮึดสู้ เฮ็ดให้ได้ บ่ระทม
เทียวนั้งเงยแล้วกะก้ม งงงวยข้อสอบต่อ
คึดถึงพ่อแม่ไว้ ขอพรท่านภาวนา
บทที่ 8
บ่ทันโดนกะเมื่อยล้า หลายคนเป็นหลายต่าง
ตาสว่างต่างมืดครึ้ม หลับแท้ย้อนนั่งคอย
กับลมเย็นจ้อย ๆ พัดลอยลอดหน้าต่าง
ขอสลบไปพลาง ๆ งีบจักบาดกะได้ บ่โดนแท้สอบอีกที
บทที่ 9
เสียงออดดังเร็วเต็มที่ บอกเวลาที่เหลือต่อ
วิชาชีวะกะมารอ เตรียมจ้อรอถ้าไว้คอยให้เตรียมเฮ็ดนำ
บ่ทันโดนประกาศย้ำ ว่าเวลาใกล้สิม่วย
ต่างพากันงงงวย เงยหน้าเตรียมคอยถ้า เสร็จแล้ว ฟ้าวส่งกัน
บทที่ 10
ตอนนี้เวลาขั้น พวกนักเรียนกะเว้าม่วน
พากันชวนเซวเอิ้น อยู่หน้าห้องจอบนั่งคอย
30 นาทีกะบ่น้อย เสียงประกาศกะเอิ้นสั่ง
ให้ทุกคนเข้ามานั่ง เตรียมนั่งคองคอยถ้า ชีวพร้อมเปิดเฮ็ดกัน
บทที่ 11
คั่นสิกล่าวเว้าสั้น ๆ ช่วงที่ 2 คงบ่แม่น
ละผู้แต่งตื่นเต้นแทน เห็นนักเรียนนฮึดสู้ ภูมิใจแท้บัดนั่งมอง
ตากะพากันจับจ้อง เปิดข้อสอบชีวเบิ่ง
เทิ่งข้อล่างข้อเทิ่ง สลับหน้าสลับทาง
บทที่ 12
บ่มีหยังเอามาอ้าง ว่าบ่มีความเป็นธรรม
กระบวนการกระทำ กะส่องแสงแดงแจ้ง
คณะกรรมการบ่ได้แกล้ง นักเรียนแม้แต่น้อย
ละคอยให้ตามระเบียบแล้ว เทื่อหน้าหากสิดี
บทที่ 13
พรรณนาแล้วท่อนี้ ยังมีสิ่งดีอีกลายอยู่
คณะแพทย์เพิ่นสอบดุ อีกเทื่อลุนกะสิได้
เว้าบอกให้ ฮู้ไถ่ถาม เด้อละนา… เออ…
ละมานั่งคุมสอบในมื้อนี้ อากาศดีลมล่วย ๆ
ฟ้าวฮีบตื่นย้านมาสวย เทิ่งงนงวยน้ำบายหน้า มาแล้วเข้านั่งมอง
เห็นแต่พี่แต่น้อง พากันต่างฟ้าวแล่น
เห็นเมื่อยแทนนำขาเจ้า เห็นแล้วฟ้าวเอิ้นหา
บทที่ 2
ย่างไปเรื่อยทางหน้า เหลียวหาแนวกินกันลองเบิ่ง
ละตอนนี้ยังบ่เถิง ที่เวลาได้ฝั่งฟ้าว ตื่นมาแล้วได้นั่งคอย
บางคนได้นั้นนี้ห้อย กันเต็มแขนหนอยุ้มย่าม
คนเอิ้นตามอยู่ทางก้น รอกันให้ถ้าเนิ้งคอย
บทที่ 3
เทิ่งนักเรียนกะหลายร้อย ย่างตำกันแตกเป็นหมู่
ปานว่าฝูงยุงผึ้ง เห็นแล้วหยุดนั่งซอม
หลายคนนั้นกะพร้อม เตรียมโตหนอเทิ่งอ่าน
เฮ็ดจั่งได้เจ้าบ่คร้าน อยากถามแท้พ่อแม่เอ้ย
บทที่ 4
เวลาเลยล่วงได้ บ่ประกาศกันจักเทื่อ
คณะกรรมการกะเริ่มเบื่อ เสียเวลาถ้าหน้าเฝ้า เอาทะแม้ขี้คร้านคอย
บ่ทันโดนลมกะพัดจ้อย ๆ ลอยลิวมาอีกเทื่อ
เสียงไมค์ดัง เปาะ แปะ ๆ แล้ว สวรรค์เอ้ยถ้านั่งคุม
บทที่ 5
นักเรียนกองเป็นปุ้ม หลังสัญญาณบอกเตรียมท่า
ให้ทุกคนฟ้าวหา เทิ่งปากกาดินสอพร้อม มาไว้คู่สุคน
หลายคนกะหนฟ้าว ย่าวใส่เตรียมท่าแลน
ปานว่ายาดเงินแสน หลั่งเข้าสู่หอห้อง ใจเต้นอยู่บ่เซา
บทที่ 6
เอาละน้อบาดฮ่านี้ สัญญาเสียงบอกเปิดอ่าน
หลายคนใจห้าวหาร ดีใจแท้ข้อสอบเฮา
วิชาหนึ่งนั้นขอเว้า เคมีเอามาสอบก่อน
หลายสีหน้าส่งสะท้อน เห็นแท้ยากคักหลาย
บทที่ 7
ความกดดันรุมคักฮ้าย ย้านแต่ใจนั้นแพ้ก่อน
บางคนหลับตานอน ตั้งสติฮึดสู้ เฮ็ดให้ได้ บ่ระทม
เทียวนั้งเงยแล้วกะก้ม งงงวยข้อสอบต่อ
คึดถึงพ่อแม่ไว้ ขอพรท่านภาวนา
บทที่ 8
บ่ทันโดนกะเมื่อยล้า หลายคนเป็นหลายต่าง
ตาสว่างต่างมืดครึ้ม หลับแท้ย้อนนั่งคอย
กับลมเย็นจ้อย ๆ พัดลอยลอดหน้าต่าง
ขอสลบไปพลาง ๆ งีบจักบาดกะได้ บ่โดนแท้สอบอีกที
บทที่ 9
เสียงออดดังเร็วเต็มที่ บอกเวลาที่เหลือต่อ
วิชาชีวะกะมารอ เตรียมจ้อรอถ้าไว้คอยให้เตรียมเฮ็ดนำ
บ่ทันโดนประกาศย้ำ ว่าเวลาใกล้สิม่วย
ต่างพากันงงงวย เงยหน้าเตรียมคอยถ้า เสร็จแล้ว ฟ้าวส่งกัน
บทที่ 10
ตอนนี้เวลาขั้น พวกนักเรียนกะเว้าม่วน
พากันชวนเซวเอิ้น อยู่หน้าห้องจอบนั่งคอย
30 นาทีกะบ่น้อย เสียงประกาศกะเอิ้นสั่ง
ให้ทุกคนเข้ามานั่ง เตรียมนั่งคองคอยถ้า ชีวพร้อมเปิดเฮ็ดกัน
บทที่ 11
คั่นสิกล่าวเว้าสั้น ๆ ช่วงที่ 2 คงบ่แม่น
ละผู้แต่งตื่นเต้นแทน เห็นนักเรียนนฮึดสู้ ภูมิใจแท้บัดนั่งมอง
ตากะพากันจับจ้อง เปิดข้อสอบชีวเบิ่ง
เทิ่งข้อล่างข้อเทิ่ง สลับหน้าสลับทาง
บทที่ 12
บ่มีหยังเอามาอ้าง ว่าบ่มีความเป็นธรรม
กระบวนการกระทำ กะส่องแสงแดงแจ้ง
คณะกรรมการบ่ได้แกล้ง นักเรียนแม้แต่น้อย
ละคอยให้ตามระเบียบแล้ว เทื่อหน้าหากสิดี
บทที่ 13
พรรณนาแล้วท่อนี้ ยังมีสิ่งดีอีกลายอยู่
คณะแพทย์เพิ่นสอบดุ อีกเทื่อลุนกะสิได้
เว้าบอกให้ ฮู้ไถ่ถาม เด้อละนา… เออ…
