กลอนลำ นักศึกษาบ่ฟังควมครู
5 กุมภาพันธ์ 2555
ประพันธ์โดย บุญจันทร์ เพชรเมืองเลย
โอย ....โอ่ย......ละน้อ
การศึกษา เปลี่ยนไปแล้ว หวนไปคนละทาง กับแต่กี้ ฮีตคองเก่า
นักศึกษานั้นกะเซา ฟังคำสอนของครูพร้อม ยอมแท้แท้ พ่อแม่ เอ้ย...โอ๊ะ...โอ่...โอ๊ะ...โอ่...เออ... ละนา
(บทที่ 1)
ละนักศึกษาเอย พากันหยอกกันจ้นจ้น ครูสิสอนได้จั่งใด๋
ขนาดเว้าใส่ไมค์ ยังยั่ว ยั่ว เล่นหยอกเว้า
บางคนกะ บ่เข้า เรียนเลย ครูอุอั่ง
ชีวิตกะเลยพัง ติด ขร. เบิ๊ดทางแก้ Summer แท้ ค่อยว่ากัน
(บทที่ 2)
อีกปัญหา หนึ่งนั้น พากันขาด ความสนใจ
แม่นสั่งงาน อันใด๋ กะมิดจั๊ด หายไปจ้อย
ครูหาฮอย สิให้ คะแนนกำลังใจ บ่มีพ้อ แม้แต่หน่อย
เบิ๊ดหนทางสิซ่อย หาคะแนนบวกเพิ่ม ฝืนใจแท้ ยากบ่มี
(บทที่ 3)
อีกอันหนึ่งนี้ตี้ พากันมีความสับสน
พันละวนกับวิชา เทิ่งเชื่อยชา บ่คิดสร้าง
พากันวาง ปากกาไว้ พากันใส่ชุดไป โดดโลดเต้น สุขหัวม่วน
แล้วบ่คิดทบทวน ลืมวิชาความฮู้ ลืมไลเมี่ยน แนวอ่านเขียน
(บทที่ 4)
ขาดความเพรียน ขยันสู้ ลืมคำครู ผู้สอนบอก
แถมยัง ตอกเถียงป้อย เงยเชิดหน้า เว้าบ่ฟัง
พากันคอยดื้อรั้ง เฮ็ดผิดเข้าจังจัง พากันขัดเด้อคำสั่ง
ซ่างมากลุ้ม เทิ่งอุอั่ง กรรมอีหยัง เป็นจั่งซี้ สิดาป้อยกะบ่เป็น
(บทที่ 5)
ทุกปัญหา ตัวอย่างเช่น เป็นแค่เพียง เรื่องยิบยก
มันมาฮกในใจ คุณครูไทย คงเห็นแจ้ง
คันเว้าแฮง กะขอโทษ อย่าได้โกรธ เคืองใจใส่
มีปัญหาเว้ากันใหม่ อยู่ในใจ อยากสิเว้า
เอาความแท้ นั้นมาแฉ ...เออ...เออ..เออ... ละนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น